Op 24 september, en route pour la France.
‘s-Morgens om 7 uur pikte ik Rini op voor een ritje naar Versailles bij Parijs,
Met het competitie team van TheDuke gingen we 3 dagen golfen in Frankrijk. Een golfreisje zoals bijna gewoonlijk goed geregeld door onze teamcaptain. Voor mij was het wel een uitdaging, bijna 500 kilometer autorijden daar zag ik wel een beetje tegen op. Met name het gedeelte in Frankrijk riep bij mij vraagtekens op, die gekke Fransen doen maar wat.
Na het eerste bakkie koffie in België verliep het tot aan onze eerste bestemming vrij vlot. We gingen spelen op Golf de Chantilly, Parcour de Vineul. Na eerst 2 verkeerde banen te hebben gevonden was het met behulp van Mark raak. We waren mooi op tijd op de bestemming. De oprijlaan naar de parkeerplaats gaf al een wat nostalgische indruk en eenmaal bij het clubhuis aangekomen werd dit nog een bevestigd. Een mooie goed verzorgde sfeervolle nostalgische uitstraling. Het melden bij de receptie werd een avontuur op zich. Na de plichtplegingen van van corona app. en scorekaart bleek Rini zijn portemonnee te missen. Paniek alom natuurlijk maar tot mijn verbazing had ik hem in mijn zak. Nadat de rust was wedergekeerd, koppie koffie en naar de drivingrange. Onderweg daar naar toe werden we begroet door geweldig weer en uiterst vriendelijke mensen. Wie had dat gedacht van die Fransen.
Na het opwarm ritueel op naar hole 1, vanuit dit vertrekpunt kreeg ik een goede indruk van de baan. Een prachtig onderhouden baan met voldoende verrassende holes. Ik zelf speelde met pieken en dalen maar naar het einde toe werd het wat constanter. De laatste 3 holes waren een verrassing dit was behoorlijk klimmen en dalen. Het uitzicht richting het clubhuis was vanuit de laatste holes een plaatje. Een geweldige dag op een hele mooie nostalgische golfbaan.
Dag twee 25 september 2021.
Nadat we de dag er voor vanuit Chantilly een helse rit naar ons hotel in Versailles hadden gemaakt, auto met heel veel moeite hadden geparkeerd en op loop afstand van ons hotel gezellig hadden gegeten (La Crocodile), begon de tweede dag met een heerlijk ontbijt.
Na het ontbijt de auto uit de parkeerplaat getoverd, dat was ook nog effe krap op pad naar Legolfnational. Op Legolfnational is in 2018 de Ryder Cup gespeeld en ik was er in 2017 al een met Edwin. De ontvangst was zeer hartelijk on frans zal ik maar zeggen. En na het gebruikelijke kopje koffie en de baguette jambon naar de drivingrange. Hier kregen we al een indruk van de baan. Indrukwekkend en heel leuk om de baan voor de tweede keer te zien. Na de warming up op naar hole 1. Ik begon prima met een par en ik had er ook veel zin in na die stressvolle autorit de dag ervoor. Het werd echter toch weer een rondje met pieken en dalen en kon mijn goede start niet vast houden. Toch wist ik op hole 14 een birdie te maken en op hole 15, de moeilijkste hole van de ban een par. Op hole 16 maakte ik met wat geluk in 2017 een birdie. Dat zat er deze keer net niet in. Na een prima afslag lag mijn bal op 1,5 meter maar ik putte hem er naast. Net zoals ik op de meeste greens op deze dag veel putts miste. Op hole 17 ging het mis met mijn afslag en toen zakt de moed een beetje in mijn schoenen ik kon mijn goede spel maar niet vasthouden. Na hole 18 was ik helaas een beetje teleurgesteld maar na een drankje op het terras en een bezoekje aan de shop was ik er weer bovenop. Het was een prachtige golfdag met gelukkig een aantal hoogtepunten.
Dag drie 26 september
Na de vorige dag weer een gezellig restaurantje (Au Chapeau Gris) hadden bezocht stond de laatste dag alweer voor de deur.
Ik had de dag ervoor mijn auto voor het hotel moeten parkeren want de garage was vol? Gelukkig hij was niet weggesleept.
Na weer een prima ontbijt op pad naar Apremont Golf (Golf Chantilly Golf Senlis).
Toch weer een lastig ritje maar ook dit lukte mij om zonder kleerscheuren op de plaats van bestemming te arriveren. O ja, ik was er op dag 1 al eens geweest maar toen was ik verkeerd gereden….O)
De entree en het clubhuis had wel iets weg van de baan op de eerste dag alleen dit was geen nostalgie maar meer vergane glorie. De gebouwen en de drivingrange konden wel een stevige onderhoudsbeurt gebruiken. Maar het uitzicht over de ban vaaf het terras was prachtig. Na een koppie koffie maar zonder baguette de baan in. Ik moest even de stress van het autoritje afschudden en had mij voorgenomen niet zoveel putts te missen. Ik startte dus prima op hole 1 maar miste een put voor birdie en kwam er met een boogie vanaf. Ik dacht daar gaan we weer. De baan was een boomrijke parkbaan. Of gewoon een bosbaan. Ik weet het niet zeker. Ik vond het een hele fijne baan om te spelen al was mijn ronde er weer een met pieken en dalen. Na de ronde hebben we gezamenlijk nog op het terras gezeten de prijs uitreiken gedan en Jan bedankt voor het organiseren van de zeer geslaagde golftrip.
Dus op weg naar huis maar, eerst nog wat eten. We kwamen bij een heel leuk restaurantje aan (Le Boeuf). Het was in de sfeer van een treinwagon/station met 2 heuse treinwagons aan iedere zijde van het restaurant waar je ook kon gaan zitten om te eten. Na voldoende te hebben gegeten gingen we nu echt op pad richting Nederland. Na 3 dagen zon in overvloed viel de regen bij ons vertrek vanuit het restaurant met bakken uit de hemel. Maar navigatie ingesteld en op weg naar huis. Het was voor mij een inspannende rit met een flinke file. Maar rond 22.30 heb ik Rini af kunnen zetten en ben ik zelf rond 23.00 ook veilig thuis gekomen. 5 uur autorijden ik loop liever 2 keer 18 holes.
Het was weer een geslaagd golf avontuur dus op naar het volgende avontuur.
