Op 15 juni vlogen eindelijk naar Schotland om op The Old Course te spelen in St. Andrews
Het was al de bedoeling om in 2019 deze trip te maken maar het corona maakte dit onmogelijk. In 2022 kwam het er dan eindelijk van. Jan, Erik, Kevin, Raoul, Toon, Tonnie en ik vertrokken vanuit Schiphol richting Edinburgh Schotland. En het beloofde een mooie reis te worden.
Op de eerste dag werden we opgepikt door George met een luxe bus. George bleek onze chauffeur en gids te zijn gedurende ons verblijf in Schotland. Na kennis gemaakt te hebben reden we naar St. Andrews om even de benen te strekken en een bakkie te doen. Voor de lunch reden we naar het clubhuis van “The Castle Course”. Deze baan stond als eerste op het programma. Na wat te hebben gegeten, omkleden en naar Tee 1 om op tijd af te slaan.
The Castle Course is een echte links baan iets wat wij nauwelijks kennen in Nederland. Wind, harde fairway en snelle greens maakt het als je het niet gewend bent extra moeilijk en is even wennen. Het was even afzien na twee nachten weinig slaap maar uiteindelijk werd het een net rondje.
Genoten van de baan en het links golf.
16 juni 2022 de golfdag der “golfdagen”.
Na weer een zeer korte nacht 3/4 uurtjes The Old Course St. Andrews. We moesten afslaan om 7.10 uur. Een uitgebreid ontbijt zat er niet in maar vanuit het hotel hadden ze wel heel netjes e.a. verzorgd wat we mee konden nemen.
Eenmaal aangekomen zag ik tot mijn verbazing dat er mensen voor de deur van het inschrijfkantoor mensen overnacht hadden. Zo gewild is het spelen op deze iconische baan. Een leuke bijkomstigheid was dat er 14 dagen na onze ronde het 150ste Open gespeeld ging worden. Dus van deze sfeer en wat er allemaal bij komt kijken om een dergelijk evenement te organiseren hebben we voldoende mee gekregen. Volgens George onze gids verwachten tijden en rondom The open ruim 1 miljoen mensen. Tijden mijn rondje hadden we er totaal geen last van. Het opbouwen van de tribunes en andere faciliteiten gaat redelijk geruisloos aan je voorbij. Het ontsiert wel de baan en de omgeving. Zeker de televisietorens vond ik afbreuk doen aan de baan. Maar aan de andere kant waren het wel goede gidsen ivm met de locatie van de greens en vlaggen. Een leuk detail was het verzoek om op sommige gedeelten van de fairway van een klein matje te slaan. Dit om de fairway te sparen.
Zelf vond ik de Castle Course mooier om te spelen qua lay-out maar de sfeer de er hangt is ongekend. Zeker de laatste 2 à 3 holes zijn leuk want iedereen staat te kijken. En zo hier en daar valt een applausje te beluisteren.
Na deze historische ronde hebben we lekker gegeten. En het idee opgevat om nog een baan te spelen. Zo gezegd zo gedaan. George beveelde ons Crail aan. Ook een links baan met een rijke historie.
Dus op naar Crail in de middag.
Crail is een links baan met een rijke geschiedenis en op aanraden van onze vriend George gingen we die spelen.
Op het oog zag het er best goed uit maar tijdens het spelen bleek al snel dat doordat veel fairways parallel aan elkaar liggen het toch nogal chaotisch was om te spelen. Een onprettige bijkomstigheid kwam er om de hoek kijken, voor ons zat een 4bal die nou niet bepaalt een lekker tempo hanteerden. Buiten een aantal leuke holes vond ik deze baan niet echt een succes. Maar wel weer een golf ervaring rijker.
17 juni op naar Dumbarnies.
Toen we arriveerden op de links baan echt Schots weer “regen” en toen we afsloegen nog meer regen. Maar halverwege hole 1 kon het regenpak helemaal uit en het hoefde deze dag ook niet meer aan. De marshal vertelde ons dat de gehele baan inclusief duinpatijen was aangelegd. Er was de afgelopen 2 jaar ook een probleem de begroeiing wilde niet aanslaan. Maar wij hadden geluk op de dag dat de baan weer open ging konden wij spelen. Ik moet zeggen van de banen die we de eerste twee dagen gespeeld hadden was dit veruit de mooiste. Afwisselend maar moeilijk door de wind. Maar door de hoogte verschillen een stuk mooier om te spelen. Jammer dat de greens slecht waren, vol met onkruid. Dit was helaas nog een uitvloeisel van de begroeiings problemen van de afgelopen tijd. Na een voor mij nette ronde met zo hier en daar een hoogtepunt maar natuur ook wat kleine teleurstellingen werden we op hole 18 weer opgewacht door de marshal. Heel gastvrij en zeker een aanrader voor diegenen die van links golf houden.
Ik het clubhuis aangekomen wachte er op ons een uiterst vriendelijke verrassing. Omdat de greens niet van de gewenste kwaliteit waren kregen wij een voucher van 80 pond om te besteden op de golfbaan. Nou die keuze was snel gemaakt, een shirt natuurlijk. Een mooie afsluiter van een geweldige dag.
‘s-Avonds hebben een super burger gegeten bij Gidi Grill in Dundee. Deze grill wordt gerund door een enorme neger en negerin uit Rhodesië en het is zeker de moeite waard om daar eens een burger te gaan eten.
18 juni alweer de laatste dag
Vandaag stond “The Dukes” op het programma. Voor ons als leden van “The Duke” is deze naam een leuke bijkomstigheid. Nadat we gisteren verrast waren op Dumbarnies vroegen we ons af of het net zo mooi kon worden. Niets bleek minder waar na een vriendelijke ontvangst bleek het uitzicht vanuit het clubhuis veelbelovend. Wat een prachtig uitzicht over zo bleek tijdens de ronde prachtige golfbaan. Nu geen kale begroeit met duingras linksbaan maar een hele mooie en zeker niet gemakkelijke parkbaan. Tjonge wat hebben we kunnen genieten van de uitzichten en het spelen op deze echte aanrader. Het was een perfecte afsluiter van een geweldige golf trip. De afsluiter was alleen nog niet helemaal compleet, we hadden nog geen fish and chips gegeten. Dus als afsluiter allemaal aan de fish and chips.
Met dank aan George Finlayson en Jan was dit weer een onvergetelijke trip. Mijn tweede golftrip naar Schotland was absoluut een van mijn golfhoogtepunten en ik kan het ook iedere golfliefhebber echt aanraden. Scotland for Golf
